| Darkplace, a place with poetry and history | home |
 |
| In de wolken |
Hoog boven de witte wolkenstromen beweeg ik mij eenzaam voort,
met een vliegtuig zoals een modern mens dat tegenwoordig behoort.
Instappen mocht ik op een ouderwetse simpele manier,
via de trap en niet bang zijn maar zonder gemier.
Maar de binnenruimte was toch wel erg klein en ook benauwd,
maar je zegt toch niks, want misschien wordt je dan afgesnauwd.
De stewardess klom heel parmantig uit haar stoel en begon te bedienen,
ik keek maar naar beneden, mijn gezicht stond op grienen.
Want het toestel vloog van links naar rechts en dat niet zonder geweld,
gegeten heb ik niks want ik werd enkele uren zwaar gekweld.
De landing werd ingezet naar eeuwen van swiepen en swappen,
alles ging te keer, van rolroeren tot landingsflappen.
De wielen raakte de grond met een ongelooflijke harde dreun,
mijn medepassagier keek verbaasd op van mijn stille gekreun.
En al die idioten begonnen ook nog voor die vetbetaalde piloot te klappen,
maar ik had alleen honger, door de spanning kon ik niets naar binnen happen.
Het zweet in mijn handen heb ik afgeveegd aan die moderne mooie vliegtuigstoel,
en toen gauw naar buiten door dat verschrikkelijk aankomsthalgewoel.
Ooit zal ik weer eens moeten vliegen voor mijn bestaan en werk,
maar ik neem mij voor, eerst voor een kaars naar de kerk.
En als ze dan weer gaan klappen omdat we goed zijn aangekomen,
zorg ik dat de maatschappij wederom de stoel kan verschonen.
nextback