| Darkplace, a place with poetry and history |
| | home |
 |
| Het kerstgedicht |
Een Kerstgedicht voor jullie te maken, dat valt toch echt nog niet mee,
maar onder die dwingende blikken van dat bestuur, schrijf ik het gedwee.
Vooral voor Harry en Guus is dit ook bedoeld, na een jaar van functioneren,
want elke zondag in dat bad, dat zit je niet zomaar in de koude kleren.
Zuchtend onder het zware pak sneeuw naderen we het einde van dit jaar,
iedereen is tevreden en zit vol verwachting naar Kerstmis weer klaar.
De goede gedachten drijven weer boven, dat doen we altijd met plezier,
en vergeven onze vijanden voor een korte tijd, eventjes geen gemier.
Onder de kerstboom ontvangen we wederom gasten waar we een band mee voelen,
laten we hopen dat na deze heilige dagen de hechtte banden niet verkoelen.
En naast het kribbetje zit iedereen genoegzaam naast elkaar te praten,
naar nieuwjaar schieten we onze medemens zijn verdediging weer vol gaten.
Zo gaan die traditionele tijden en sfeervolle momenten weer verloren,
terwijl er in Jeruzalem heel lang geleden een kindje werd geboren.
Mensen, realiseer u toch eens dat dit niet langer zo door kan gaan,
ook in het volgende jaar zullen we voor anderen weer klaar moeten staan.
En op het moment dat iemand zich dit zal beseffen, wat ik hiermede bedoel,
is het bereikt dat we elkaar benaderen met een beetje echt gevoel.
Ik wens jullie allemaal een paar geweldige, mooie dagen,
achter het warm buffet zal ik voor iedereen de zegen vragen.
Ook zal er een kaars worden opgestoken voor de mensen die ik ken,
terwijl ik mijzelf achter een glas wijn en kalkoen weer verwen.
NextBack