| Darkplace, a place with poetry and history |
| | home |
 |
| De Karolingsche kapel |
Hic stetit, hic frendens aquilas, hic lumino torvo Claudius Civilis
ultrice vidit adesse manus.
Oftewel: Hier stond Claudius Civilis tandenknarsend, hier zag hij met norschen blik de adelaars der wrekende legerscharen naderen.
De Karolingsche kapel als het sierlijk stukje ruïne van Frederick Barbarossa bekeken.
Nochtans is de stad der Batavieren met het Latijnse verhaal van Tacitus niet geweken.
Bij den Kopchen hof op den zelfden plaats waar Julius Ceasar zijn vermaardheid heeft verworven.
In die sfeer wordt nu aan den parken en de plantsoenwegen door mensen
gezworven.
Het Kronenburgerpark is als een juweel ontstaan, uit de vestingswerken
aldaar geboren.
Toen ook de brug werd voltooid, heeft het de wijsheid van de kruittoren
kunnen bekoren.
De bosschen langs en boven Beek, zijn bezaaid met vochtig loofhout met een
grote volledigheid.
Het verlaten van het dal en de zevenheuvelenweg roept alsmaar op tot mijn
grote spijt.
NextBack