| Darkplace, a place with poetry and history |
 |
| Burgers aan de maas |
Water, water, water, wat moeten we er in godsnaam nou mee,
waarom loopt het niet zoals het hoort, gewoon naar de zee.
Dat weet ik beter dan die arrogante apen van bestuurders,
die geen oog hebben voor die arme ondergelopen huurders.
De nieuwe muren en dijken zijn dan toch aan de maas verschenen,
en men hoopt dat het water zich zal keren, voor altijd verdwenen.
Maar wat ze vergeten en ik denk dat ze zich dat niet realiseren,
water is sterk en gemeen, het zoekt zich een weg en is bijna niet te keren.
Maar nu zijn ze dan toch hoopvol en misschien vrolijk gestemd,
doch pas op, heren van het gewest, uitspraken worden soms hard afgeremd.
De burgers aan de rijn en maas zijn het leed nog lang niet vergeten,
je roem is voorbij als jullie je niet goed van je taak hebt gekweten.
Maar wat zeur ik nou toch, de zekerheid is jullie groot onbetwist goed,
eens worden de duivels van het pessimisme door dezelfde gegroet.
En als de rivier ondanks alles de dijkjes s'nachts gaat overlopen,
zal ik gaarne je grote bestuurderspenning voor je verkopen.
NextBack