| Darkplace, a place with poetry and history |
 Besneeuwde hellingen |
| Wandelende vioolkist |
 |
| Diepe onmacht |
Laat niemand alleen als onmacht en verdriet zijn binnengeslopen,
al teveel mensen zijn dan in hun eigen wereldje weggekropen.
Geef een woord of een gebaar, maar doe niet anders als normaal,
het is geen bescheidenheid, maar onvolwassenheid, een echte kwaal.
Jagend door de nacht, ziet zij niet meer het naderend gevaar,
plotsklaps dringt het tot haar door, zij wordt het gewaar.
Dit is niet datgene wat leidt tot een oplossing van de strijd,
eerder raakte men mensen op deze ongewoonlijke manier kwijt.
Een woord van troost, een hand reiken naar die diepe onmacht alhier,
er zijn al te veel wezens die zeggen, het interesseert me geen zier.
Want eens zal ook voor hen de dure rekening op tafel gaan komen,
misschien eerder als menigeen ooit zal durven dromen.
Daarom stop niet met mens zijn als je denkt, ik kan het niet aan,
altijd zal ik er zijn en voor jou onvoorwaardelijk klaarstaan.