Darkplace, a place with poetry and history  

  |   home
Poetry's from Holland   |   Lees deze gedichten   |   Lees deze gedichten uit Holland   |   Darkplace Voorwoord   |   Sarajevo   |   Frivole Echtenraayer   |   Zilveren nachtmuziek   |   Het marmeren monument   |   sprekend gevoel   |   Besneeuwde hellingen   |   Diepe onmacht   |   Wandelende vioolkist   |   Strijd en geborgenheid   |   Hoffelijkheid   |   Roemloos dwalen   |   Granieten wanden   |   De donkere tunnel   |   Een terugkerende klucht   |   Een helder moment   |   Kijk niet naar me   |   Culturele hoogstandjes   |   Het Hradcanykasteel   |   Aan de waal   |   Rhein im flammen   |   De voorzitter   |   De Karolingsche kapel   |   Burgers aan de maas   |   Het oude zwembad   |   De penningmeester   |   Die avond in Arcen   |   Stuk onbenul   |   Trotse muzikanten   |   De herinneringen   |   Die Amsterdamse bol   |   Het kerstgedicht   |   De normtijden   |   De koffiedames   |   Hooghartig gesnebbel   |   De Nedinscotoren   |   Beste ouders   |   Het sinterklaasschrijven   |   De blauwe slofjes   |   Het dochtertje   |   Vertrouwt   |   Miene Guus   |   Het vergeten katyn   |   Fullmoon   |   donkere zuchten   |   eindeloos wandelen   |   streaming minds   |   Een hoog gehalte   |   Bebloede ogen   |   Spiegel gedachten   |    verleden   |   naamloos vennootschap   |   Grote steden   |   Achterover leunen   |   bretagne   |   donder en bliksem   |   Geloof er niks van   |   ik ben kwaad   |   cynisme   |   In de wolken   |   Oversteek zonder einde   |   Kasteelmysteries   |   De auteur gaat vertrekken   |   The auteur
De koffiedames

Lies en Tinie staan elke zondag weer paraat,
en op mij worden die twee nooit niet kwaad.

Ook niet als ik rond de balie weer sta te roepen,
zijn er voor mij vandaag geen lekkere koeken?

Rond Kerstmis is het altijd heel gezellig in die kantine van het bad,
vooral dankzij Lies en Tinie, die houden met koffie de zaak goed nat.

En ook met koeken zijn ze rond die dagen behoorlijk aan het werk,
en dat valt niet mee, met Leo aan de andere kant van het loket, die vlerk.

Die vraagt de hele tijd, "hebben jullie niks lekkers voor mij, misschien",
en als hij dan wat krijgt vraagt hij: "is dit het kontje van Tien?.

Daarom, als ik jullie was zou hij niks meer krijgen uit het assortiment,
want die kerel is altijd veel te brutaal en ronduit behoorlijk verwend.

Dus als hij in de toekomst weer komt aangeslopen met dat hongerig gedoe,
gooi dan het luikje maar dicht, en zeg gerust, "Leo, we zijn je moe".

Next

Back