Darkplace, a place with poetry and history  






























  |   home
Poetry's from Holland   |   Lees deze gedichten   |   Lees deze gedichten uit Holland   |   Darkplace Voorwoord   |   Sarajevo   |   Frivole Echtenraayer   |   Zilveren nachtmuziek   |   Het marmeren monument   |   sprekend gevoel   |   Besneeuwde hellingen   |   Diepe onmacht   |   Wandelende vioolkist   |   Strijd en geborgenheid   |   Hoffelijkheid   |   Roemloos dwalen   |   Granieten wanden   |   De donkere tunnel   |   Een terugkerende klucht   |   Een helder moment   |   Kijk niet naar me   |   Culturele hoogstandjes   |   Het Hradcanykasteel   |   Aan de waal   |   Rhein im flammen   |   De voorzitter   |   De Karolingsche kapel   |   Burgers aan de maas   |   Het oude zwembad   |   De penningmeester   |   Die avond in Arcen   |   Stuk onbenul   |   Trotse muzikanten   |   De herinneringen   |   Die Amsterdamse bol   |   Het kerstgedicht   |   De normtijden   |   De koffiedames   |   Hooghartig gesnebbel   |   De Nedinscotoren   |   Beste ouders   |   Het sinterklaasschrijven   |   De blauwe slofjes   |   Het dochtertje   |   Vertrouwt   |   Miene Guus   |   Het vergeten katyn   |   Fullmoon   |   donkere zuchten   |   eindeloos wandelen   |   streaming minds   |   Een hoog gehalte   |   Bebloede ogen   |   Spiegel gedachten   |    verleden   |   naamloos vennootschap   |   Grote steden   |   Achterover leunen   |   bretagne   |   donder en bliksem   |   Geloof er niks van   |   ik ben kwaad   |   cynisme   |   In de wolken   |   Oversteek zonder einde   |   Kasteelmysteries   |   De auteur gaat vertrekken   |   The auteur
Stuk onbenul

Mijn eerste verzoek was kennelijk niet duidelijk genoeg,
voor jou, mijn liefste, zittend in die mondaine kroeg.

Daarom probeer ik het nog een laatste keer op deze manier,
en als je niet reageert, loop dan naar de hel, misselijke klier.

Zeg jij daar, nou moet je eens heel even goed luisteren wat ik wil zeggen,
als je niet onmiddellijk komt, kunnen ze in de maas naar jou gaan dreggen.

Want als jij, stuk onbenul, denkt dat ik nog langer ga zitten wachtten,
en ondertussen die dingen van jou lees die de zaak moeten verzachtten.

Ik schrijf me lijp en daarbij ben ik ook nog vergeten hoe je eruit ziet,
niet dat het belangrijk is, eigenlijk interesseert me dat geen enkele biet.

Ofschoon ik al menig velletje heb volgeschreven met die stompzinnige kwats,
is het nu wel te laat, ik heb liever dat je zogezegd meteen opkratst.

Maar mijn moeder zal zeggen "kijk uit, voordat het je misschien spijt",
daarom, onbetrouwbaar kereltje, wil ik je uit eigenbelang nog niet kwijt.

Maar een ding zul je me per vandaag toch meteen moeten gaan beloven,
dat jij op korte termijn mij van mijn hartje gaat beroven.

En dan niet zoals altijd per ordinair dichten of schrijven,
maar voor mij in absoluut levende lijfe.

Next

Back