Darkplace, a place with poetry and history

















Hoffelijkheid
Granieten wanden

Poetry's from Holland   |   Lees deze gedichten   |   Lees deze gedichten uit Holland   |   Darkplace Voorwoord   |   Sarajevo   |   Frivole Echtenraayer   |   Zilveren nachtmuziek   |   Het marmeren monument   |   sprekend gevoel   |   Besneeuwde hellingen   |   Diepe onmacht   |   Wandelende vioolkist   |   Strijd en geborgenheid   |   Hoffelijkheid   |   Roemloos dwalen   |   Granieten wanden   |   De donkere tunnel   |   Een terugkerende klucht   |   Een helder moment   |   Kijk niet naar me   |   Culturele hoogstandjes   |   Het Hradcanykasteel   |   Aan de waal   |   Rhein im flammen   |   De voorzitter   |   De Karolingsche kapel   |   Burgers aan de maas   |   Het oude zwembad   |   De penningmeester   |   Die avond in Arcen   |   Stuk onbenul   |   Trotse muzikanten   |   De herinneringen   |   Die Amsterdamse bol   |   Het kerstgedicht   |   De normtijden   |   De koffiedames   |   Hooghartig gesnebbel   |   De Nedinscotoren   |   Beste ouders   |   Het sinterklaasschrijven   |   De blauwe slofjes   |   Het dochtertje   |   Vertrouwt   |   Miene Guus   |   Het vergeten katyn   |   Fullmoon   |   donkere zuchten   |   eindeloos wandelen   |   streaming minds   |   Een hoog gehalte   |   Bebloede ogen   |   Spiegel gedachten   |    verleden   |   naamloos vennootschap   |   Grote steden   |   Achterover leunen   |   bretagne   |   donder en bliksem   |   Geloof er niks van   |   ik ben kwaad   |   cynisme   |   In de wolken   |   Oversteek zonder einde   |   Kasteelmysteries   |   De auteur gaat vertrekken   |   The auteur
Roemloos dwalen
                                                                                                                                                                                                                                       Hartstochte­lijk begeleidt de stilte de eenzame wandelaar op het grint,
snel vlucht de wind, om de trieste schim die niet weet wat hem bezint.
   
Waarheen schrijdt die schaduw die zijn lang verleden wil vergeten,
vraag het nooit, probeer hem of haar terug te krijgen in het heden.
   
Ooit waren er tijden die konden bestemmen in de momenten van het leven,
maar meer dan eens mocht blijken dat iemand meer genegenheid kan geven.
   
Verraderlijk is de valkuil van de eenzame liefdelose ziel op deze aarde,
zwijgend gaat de tijd voort, zonder te weten waarom dit zich openbaarde.
   
Uitgesproken gevoel zal ooit in de verte de macht gaan bepalen,
waarmee een vertrouwd eind wordt gevonden in dit roemloos dwalen.
   
Vertrouwen, de eis bij het erkennen van de afhankelijkheid voor iemand,
zorgt dat liefde overwint, en de mistroostigheid voor altijd strandt.