Darkplace, a place with poetry and history   










































|   home
Poetry's from Holland   |   Lees deze gedichten   |   Lees deze gedichten uit Holland   |   Darkplace Voorwoord   |   Sarajevo   |   Frivole Echtenraayer   |   Zilveren nachtmuziek   |   Het marmeren monument   |   sprekend gevoel   |   Besneeuwde hellingen   |   Diepe onmacht   |   Wandelende vioolkist   |   Strijd en geborgenheid   |   Hoffelijkheid   |   Roemloos dwalen   |   Granieten wanden   |   De donkere tunnel   |   Een terugkerende klucht   |   Een helder moment   |   Kijk niet naar me   |   Culturele hoogstandjes   |   Het Hradcanykasteel   |   Aan de waal   |   Rhein im flammen   |   De voorzitter   |   De Karolingsche kapel   |   Burgers aan de maas   |   Het oude zwembad   |   De penningmeester   |   Die avond in Arcen   |   Stuk onbenul   |   Trotse muzikanten   |   De herinneringen   |   Die Amsterdamse bol   |   Het kerstgedicht   |   De normtijden   |   De koffiedames   |   Hooghartig gesnebbel   |   De Nedinscotoren   |   Beste ouders   |   Het sinterklaasschrijven   |   De blauwe slofjes   |   Het dochtertje   |   Vertrouwt   |   Miene Guus   |   Het vergeten katyn   |   Fullmoon   |   donkere zuchten   |   eindeloos wandelen   |   streaming minds   |   Een hoog gehalte   |   Bebloede ogen   |   Spiegel gedachten   |    verleden   |   naamloos vennootschap   |   Grote steden   |   Achterover leunen   |   bretagne   |   donder en bliksem   |   Geloof er niks van   |   ik ben kwaad   |   cynisme   |   In de wolken   |   Oversteek zonder einde   |   Kasteelmysteries   |   De auteur gaat vertrekken   |   The auteur
Het oude zwembad

De foto's van weleer zijn vergeeld en slecht te bekijken,
maar geniet toch maar, de realiteit heeft moeten wijken.

De hedendaagse bestuurders zijn niet zoals ze vroeger waren,
hadden we van toen maar wat menslievendheid moeten bewaren.

Wel, zestig jaar geleden werd er in Venlo een groot zwembad gebouwd,
nu na al die jaren wordt er bij die vertrouwde muren alleen nog gerouwd.

Want de gemeente staat aan de deur met grootse en pompeuse plannen,
de projectontwikkelaars zijn klaar, ga jullie gang maar, mannen.

De ouderen onder ons moeten naar Blerick fietsen of lopen,
maar zij stopte al jaren geleden met vechten en stiekem hopen.

De wethouders rennen zich kapot om hun naam te mogen verbinden,
aan straten en lanen, heel onbekend, die ons helemaal nooit zinde.

En als Aerts dat sprookje uitblaast, die kerel als een boom,
is het gedaan met die verborgen Venlose droom.

Als die oude oma zich niet kan beheersen, en een traantje gaat laten,
weet ik dat ze in het stadhuis allang over dat mooie parkje praten.

Ik zal met haar in mijn arm voor de laatste keer naar de maas gaan staren,
Maar helaas, ze zal zich door de regen naar dat andere bad moeten plaren.



Next

Back