Darkplace, a place with poetry and history  

























Sprekend gevoel
Diepe onmacht

Poetry's from Holland   |   Lees deze gedichten   |   Lees deze gedichten uit Holland   |   Darkplace Voorwoord   |   Sarajevo   |   Frivole Echtenraayer   |   Zilveren nachtmuziek   |   Het marmeren monument   |   sprekend gevoel   |   Besneeuwde hellingen   |   Diepe onmacht   |   Wandelende vioolkist   |   Strijd en geborgenheid   |   Hoffelijkheid   |   Roemloos dwalen   |   Granieten wanden   |   De donkere tunnel   |   Een terugkerende klucht   |   Een helder moment   |   Kijk niet naar me   |   Culturele hoogstandjes   |   Het Hradcanykasteel   |   Aan de waal   |   Rhein im flammen   |   De voorzitter   |   De Karolingsche kapel   |   Burgers aan de maas   |   Het oude zwembad   |   De penningmeester   |   Die avond in Arcen   |   Stuk onbenul   |   Trotse muzikanten   |   De herinneringen   |   Die Amsterdamse bol   |   Het kerstgedicht   |   De normtijden   |   De koffiedames   |   Hooghartig gesnebbel   |   De Nedinscotoren   |   Beste ouders   |   Het sinterklaasschrijven   |   De blauwe slofjes   |   Het dochtertje   |   Vertrouwt   |   Miene Guus   |   Het vergeten katyn   |   Fullmoon   |   donkere zuchten   |   eindeloos wandelen   |   streaming minds   |   Een hoog gehalte   |   Bebloede ogen   |   Spiegel gedachten   |    verleden   |   naamloos vennootschap   |   Grote steden   |   Achterover leunen   |   bretagne   |   donder en bliksem   |   Geloof er niks van   |   ik ben kwaad   |   cynisme   |   In de wolken   |   Oversteek zonder einde   |   Kasteelmysteries   |   De auteur gaat vertrekken   |   The auteur
Besneeuwde hellingen




De besneeuwde hellingen liggen in het stille en dromerige land,
onder in het dorpje lopen de oude mensen en de kinderen hand in hand.
   
Het is Kerstmis in het door koude overgote Salzburgergebied,
iedereen is gelukkig en tevreden, alleen die enkeling nog niet.
   
Diegene die denkt aan vroeger, toen de toeristen nog niet waren gekomen,
in die tijd kon je nog rustig in een gasthaus samen wegdromen.
                                    
Maar nu worden die hellingen en dalen door die sportieve lieden verkracht,
dat hadden de bewoners twintig jaar geleden toch nooit verwacht.
   
Eens zal het uit zijn met de pret, als de bergen met geweld gaan weren,
dan wordt het de hoogste tijd dat we ze rust gunnen en naar huis keren.